Çok eski zamanlarda, doğa gölün çevresinde büyük bir uyum ve dengeyle var olurdu. Fakat zamanla karanlık ve kötü niyetli varlıklar ortaya çıktı. İnsanlar içlerindeki kötü arzulara teslim olarak sevgi ve saygıyı unuttular. Böylece gölün huzurlu atmosferi bozuldu, yerini korku, nefret ve ölüm aldı. Gölün çevresinde yaşayanlar, özellikle balıkçılar, bu karanlık güce “La Miringua” adını verdi. Söylenene göre, La Miringua günah işleyenleri gölün derinliklerine çekerek sonsuza dek hapseder. Bu yüzden kimse göle yaklaşmaya cesaret edemez. Bu efsane, doğa ile insan arasındaki kutsal dengenin ne denli kırılgan olduğunu ve kötü niyetlerin bu dengeyi nasıl yok ettiğini hatırlatır.